Systemy kanalizacyjne zdolne do pracy z wodą deszczową znane są jako systemy kanalizacji połączonej. Łączone kanały ściekowe wymagają znacznie większych i droższych oczyszczalni niż kanalizacja sanitarna czy przydomowa przepompownia ścieków. Ciężkie odpływy burzowe mogą przytłoczyć przydomowe oczyszczalnie ścieków, powodując ich przepełnienie.
Oczyszczanie wody deszczowej
Kanalizacja sanitarna jest zazwyczaj znacznie mniejsza od kanalizacji połączonej i nie jest przeznaczona do transportu wody deszczowej.
W miarę opadów deszczu nad dachami i podłożem można zbierać różne zanieczyszczenia, w tym cząsteczki gleby i inne osady, metale ciężkie, związki organiczne, odpady zwierzęce oraz olej i smar. Niektóre jurysdykcje wymagają, aby woda deszczowa otrzymywała pewien poziom uzdatniania przed odprowadzeniem bezpośrednio do dróg wodnych. W takich sytuacjach stosowane są oczyszczalnie ścieków oraz zbiorniki retencyjne z różnymi rodzajami filtrów mediów. Używana jest także przydomowa przepompownia ścieków oraz separatory wirowe, w celu usunięcia grubych cząstek stałych.
Obróbka ścieków przemysłowych
W wysoce uregulowanych krajach rozwiniętych ścieki przemysłowe zazwyczaj uzyskują co najmniej wstępną, jeśli nie pełną obróbkę, w celu zmniejszenia ładunku zanieczyszczeń przed odprowadzeniem do kanalizacji. Proces ten nazywa się oczyszczaniem ścieków przemysłowych lub wstępną obróbką, której nie są w stanie wykonać przydomowe oczyszczalnie ścieków. Nie jest to jednak praktykowane w przypadku wielu krajów rozwijających się, w których odpływ przemysłowy ma większe szanse, aby dostać się do kanalizacji bez wstępnej obróbki. Ścieki przemysłowe mogą zawierać zanieczyszczenia, których nie mogą usunąć przydomowe oczyszczalnie scieków. Również zmienny przepływ odpadów przemysłowych związanych z cyklami produkcyjnymi może naruszyć dynamikę populacji biologicznych zespołów oczyszczających, takich jak proces osadu czynnego.
Kontrola zapachu ścieków
Zapachy emitowane przez oczyszczanie ścieków są zwykle wskazaniem stanu beztlenowego lub septycznego. Wczesne fazy obróbki mają tendencję do wytwarzania zanieczyszczających się gazów, przy czym najczęstszymi źródłami są siarczki wodoru. Duże zakłady przetwórcze na obszarach miejskich często filtrują zapachy z reaktorami węglowymi, ośrodkami kontaktowymi z biomasy, małymi dawkami chloru lub płynami obiegowymi w celu biologicznego wychwytywania i metabolizowania szkodliwych gazów. Istnieją inne sposoby kontroli zapachu, w tym dodawanie soli żelaza, nadtlenku wodoru, azotanów wapnia, itp. w celu kontrolowania poziomu siarczku wodoru.
Artykuł powstał we współpracy z https://www.oczyszczalnie-metalbud.pl/